Kabukier
- Warianty
- Rabukier
- Znaczenie
- Metys, tu: niecywilizowany mieszkaniec puszczy
- Dialekt
-
brazylijskopolski
- Pochodzenie
- port. braz. caboclo
- Typ zapożyczenia
-
słowotwórcza formacja polonijna
- Informacja gramatyczna
- rzeczownik, r. męski
- Frekwencja
- częsty
- Miejsca poświadczenie
- Paraná
- Źródła poświadczenia
- pamiętnik
- Czas poświadczenia
- 1939
Przykłady
-
My, Polacy wymawiamy kabukier, lub dzik, nigdy z miejsca nie wyłażą. My, Polacy wymawiamy kabukier, lub dzik, nigdy z miejsca nie wyłażą.
-
Nieraz już nad wieczorem podróżując przychodzi się do takiego "kabukra". Nieraz już nad wieczorem podróżując przychodzi się do takiego "kabukra".
-
Miejscowe kabukry, tak zwano tych ludzi zamieszkujących bory, zaczęli nas odwiedzać. Miejscowe kabukry, tak zwano tych ludzi zamieszkujących bory, zaczęli nas odwiedzać.
-
Natrafiłem na leśną budę (...) po długich wołaniach podług zwyczaju (...) pokazał się na progu napół dziki Rabukier. Natrafiłem na leśną budę (...) po długich wołaniach podług zwyczaju (...) pokazał się na progu napół dziki Rabukier.
-
Teraz to już i ja muszę się strzedz tego Rabukiera bo gotów był nas oboch zgładzić. Teraz to już i ja muszę się strzedz tego Rabukiera bo gotów był nas oboch zgładzić.
Izabela Stąpor